Tankar ved eit tastatur

Sist sundag var me på tur til Roknesvollen. Veret var strålande og me storkosa oss! Årsaka til at det vart denne turen nettopp denne dagen var at Tor Inge vart 35 år, og når han fekk avgjera kva me skulle gjere, vart det naturleg nok ein tur.

Det er omlag to kilometer frå parkeringa til Vollen, og som biletet syner; Even traska og gjekk. Han var sliten på heimturen, men han greide alt på eigne bein. Hulda og Linn-Therese møtte me ikkje att før me kom fram til Vollen, for dei forsvann nesten rett etter at me hadde byrja turen. Det er fine stiar innover, og det kjennast trygt og godt å la ungane utfalda seg litt og springa som dei sjølv vil.

Vel framme drakk vi kakao og kaffi og elda bål og grilla pølser og ostesmørbrød. Foreldra til Tor Inge vart òg med på turen, og det vart ei triveleg stund for oss alle.

I morgon byrjar eg i praksis att. Dette skuleåret er 70% av tida vår tid me nyttar  ute i praksis. Eg er ikkje sikker på om eg gler meg eller gruar meg, men spennande vert det heilt sikkert.  Fyrste praksis er fram til 20. oktober, og etter det er det ei etterarbeidsveke på skulen før neste praksisperiode tek til. Eitt eller anna seier meg at eg kjem til å vera glad når eg får juleferie …

Det har allereie vorte september. Sommaren gjekk raskt i år òg. Men eg er heldigvis litt haustmenneske, så eg gler meg til haustfargane, dei klåre haustdagane og stormane som gjer det godt å vere inne.