Tankar ved eit tastatur

Inspirert av Even, ville Hulda òg presentera ønskelista si. Here goes:
Barbie og barbiehest, Sims, bamser, Babyborn, klede, Malin på månen, Celine sin CD, vaffeljern, julekrybbe, dataspel, smålego/legoslott, DVD, spel til Playstation 2 og til Nintendo DS, bøker/leseløve, hårstrikk/spenner, skistaver, smykker/armband, radiostyrt bil/fly/helikopter, twist, hoppestokk, mobil, flaggermus, fisk, mus, rotte, edderkopp, slange (ufarleg), lavalampe, puter, pledd, caps, hoppestrikk eller -tau, bærbar pc, penner, blyanter, lamper, diskokule, cd’er, nisser til nissehuset mitt, garn, tøfler, morgonkåpe, lue, hansker, votter, akebrett, saccosekk, trimsykkel, fotball, baller, glassenglar, daim, badebasseng, japp, toblerone, undertøy, penner med viskelær, sprettball, kompass, vekkarklokke som ikkje går baklengs, armbandsur og MGPJR cdar.

*puh* Då var lista formidla til kven som no enn måtte ønske å bruka ho.

I går ba eg Even fortelje kva han ynskjer seg til jul, og her er lista for interesserte:

* Ungar
* Jesus
(ikkje spør; eg veit rett og slett ikkje kva han meiner!)

* Tre-klossar
* Barbie-hest og -dokke
* Doktorsaker
* Lynet Mc Queen
* Skjelettmaske
* Klede

Dersom det dukkar opp fleire ønske, skal eg prøve å hugse å oppdatere.

Hulda på snart 9 og eg skulle kose oss med å lage julekort. For å seie det enkelt: Eg vil ikkje syne fram mitt. Ikkje kjem nokon til å få det til jul heller … Så korleis i hampen har eg fått ei så flink dotter?

My 8 year old daughter and I were making christmas cards the other day. Or, I made one, that is, and it’s definitively nothing to show. It will not be given away either. So how come my daughter can make this?
Eg er faktisk litt misunneleg for at ho får det til …

Gotta admit I’m a bit jealous!

This is actually the view from our garden there days:

Beautiful, isn’t it?

I går var eg og Tor Inge i Trondheim på julegåvehandel. Det vart med ein julegåve til oss sjølve og:

Frå før har vi to støvsugarar: Ein Volta som er bortimot antikk. Eg arva han etter mamma, og den er lekkert 70-talls oransje nesten utan filtrering trur eg. Iallfall har det ofte stått ei støvsky bak støvsugaren ved oppstart, så den har kanskje spreidd meir støv enn den har sugd opp. Den andre støvsugaren vår er av nyare dato, men den hadde eit uhell med ei glo, og etter det har den laga fæl lukt ved bruk … Så i går, då pengane likevel flaug ut, vart denne støvsugaren med heim frå Obs. Så no kan det hende sofaen blir rein til jul.

Elles driv eg i dag med innpakking av kalendergåver til ungane. Koseleg syssel på ein søndag!

“Baggy lue” som Kristin har funne opp, er no ferdig. Eg brukte Sandes Alfa på pinne 6,5, og det gjekk med nesten to nøste.

The baggy hat with pattern made by Kristin is now done. I knitted it in Sandnes Alfa and used almost two skeins.

Slik vart resultatet / Here’s the result:

I’ll try to hang on to this hat and keep it from my daughter. My ears are cold, so I need it myself!

Skal prøve å halda denne lua unna Hulda, for eg frys på øyra sjølv.

Vi har hatt gjestar i matbua!
Og dei har som de ser lagt spor etter seg. Berre så det er sagt; eg er hysterisk redd for mus, så eg frys berre eg ser på dette biletet.

Mannen i huset er heller ikkje overbegeistra for skadedyra, men han er likevel myyyykje tøffare enn det eg er, så no er han helten min.

Vi (les: Tor Inge) har lagt ut gift til musene slik at vi skal bli kvitt dei. Og etterpå skal inngangsporten til matbua tettast slik at dei ikkje kjem seg inn att.

We’ve had uninvited guests in the room where we keep some of our food stored. And for the record: I’m extremely afraid of mice! I can jump up on a table if I see one, and I won’t come down until someone rescues me … Luckily I have a Hero in my house, and he’s putting out poison to get rid of the horrible animals.

Helten min!

My hero!

Sjølv etter sju år er smerten til stades, og alt eg ynskjer er å bli ferdig med desse tunge dagane eg har. Eg stør meg framleis til diktet av Karl Asplund:

TRÄDET

Vad dumt det är att tro, att man kan glömma,

och dumt att tro, att tiden läker såren.

Den stora sorgen – den är intet sår.

Den är ett frö, som föll i hjärtats gömma

och gror och växer till ett träd med åren

och bär en bitter blomning varje vår.

Og desse dagane er min “vår” i så måte …

Firkantlue er ferdig!

Mønsteret fann eg i boka Krymp! av Birte Aartun, og lua er strikka i Viking sportsgarn på pinne 4, og deretter tova i maskina på 40 grader. Lua vart adoptert av Hulda med ein gong, og den var visst både god og varm.

—–

The square hat is done! Pattern from the norwegian book Krymp by Birte Aartun and knitted in Viking Sportsgarn. My daughter Hulda adopted this hat right away, and she likes it a lot. It was really easy to make too.

I dag har vi vore i Sakshaug kyrkje til allehelgensmesse. Då vert namnet til alle som er gravlagte i sognet siste år lese opp, og det var difor vi var der i dag, for å minnast mamma.

Det var mange menneske i kyrkja, og det vart ei ganske fin stund. Hulda vart med på søndagsskulen, og proklamerte at ho skulle attende iallfall, så det vert vel fleire gudstenester på oss.

Etter gudsteneste og kyrkjekaffi, var me på grava til mamma. Oddvar hadde pynta så vakkert der, og Hulda tente eit ljos for mormor.

Etterpå var me på Sandvollan der Oddvar serverte oss årets fyrste ribbe. Det smakte fantastisk, og svoren var sprø og fin! Alt i alt vart det ein god søndag som gjev kraft til ei ny arbeidsveke for både store og små.