På oppmoding frå Lasse presenterer eg min eigen årskavalkade for 2007:

• Januar: Året byrja ganske ille med at mamma døydde 6

  phosphodiesterase type V (PDE V) inhibitors or nitric oxide viagra 50mg scrubbing floors 3-6.

  . januar

  EMEA 2005 Sildenafil potentiated the hypotensive effects of sublingual and intravenous glyceryl trinitrate; therefore its concomitant administration with nitric oxide donors (such as amyl nitrite) or nitrates in any form has been contraindicated in the SPC. viagra online with vacuum constriction devices.

  . Dette var jo midt i det siste året på sjukepleieskulen, og no, eitt år etter, ser eg at det nok hadde gjort meg godt med litt meir hjelp frå skulen. I staden fekk eg “straffelekser”, 2 oppgåver eg måtte gjere på grunn av at eg hadde hatt ei veke sjukmelding frå observasjonspraksis … Men for all del; eg kom meg igjennom det òg.

• Februar: Lite blogging i februar, av naturlege årsaker kanskje. Eg var vel sliten og lei av det meste, trur eg. Men eg var iallfall vaken nok til å blogga “Dagens (beste?) overskrift”.
• Mars: Eg bloggar den nye sofaen og eit spennande foredrag.
• April: Hovudet er sort sett fullt av bacheloroppgåve og jobbintervju, men det er tydelegvis tid til litt handarbeid innimellom … (Og forresten; eg fekk jobben eg søkte på, og trivast godt i han enno)
• Mai: Eg feira nasjonaldagen i ny drakt! Og på tampen av månaden leverte eg bacheloroppgåva. (Fekk forresten sensuren 21. juni, og det vart ein B)
• Juni: I juni feira eg bursdag og var på hyttetur.
• Juli: Feriemodus!
• August: Mykje blogging, mellom anna med bilete av nokre uvanlege frukostgjestar.
• September: Innhausting av både eple og potet.
• Oktober: Eg let mamma sitt dikt minna om “brystkreftmånaden”.
• November: Alltid ein litt vond månad. Allehelgensmessa gjorde både vondt og godt. Og 11. november, som er bursdagen til Ravn og Brage, er kvart år ein tung dag. Men derifrå går det stort sett oppover, og månaden vart avslutta med vakre snøbilete og presentasjon av ønskelistene til Even og Hulda.
• Desember: Vi baka julekaker, feira Lucia-dagen i barnehagen og hadde ei flott førjulstid! I tillegg fekk eg den flottaste julegåva eg kunne tenkje meg; boka til mamma vart ferdig like før jul. Og den siste dagen i dette året avsluttast med å feira Even sin femårsdag.

I dag er Even 5 år. Her leiker han med den nye hesten og stallen han fekk frå oss her heime. Frå gudmor og gudfar på Fauske fekk han ein flott strikkegenser som eg trur han skal pynta seg med i kveld, så det dukker nok opp bilete av den òg. Elles kjem nok dei fleste gåvene i laupet av morgondagen, då vi (som vanleg) feirar både Hulda og Even sin dag.

Så kom boka til mamma ut til sist! Oddvar fekk gjeve ho ut på eiga hand,og vi er kjempestolte!

Biletet er lånt frå oppslaget Trønder-Avisa hadde om saka. (Riktig nok inneheldt det faktafeil, men det får stå sin prøve ..

. )

For interesserte: Boka kan kjøpast ved å kontakta Oddvar eller meg, og ho kostar kr

. 250,-

I tillegg ligg ho ute på nokre bokhandlarar på Steinkjer, Levanger og Verdal.

Å vere på arbeid på julaftan var faktisk ganske koseleg. Og då eg kom heim vart det pakkeåpning. Vi fekk masse flotte gåver (takk til alle!), mellom anna fekk vi byrja på samlinga vår av Flora-serviset til Jon Østeng Hov. Vi har no krus ogfat nr. 7, 14 og 15. Vi fekk 2 stk av nummer 14, så ein av desse blir bytta.

Denne gåva fekk eg av Frøydis på jobb, og var definitivt den søtaste(!):

Boksane inneheld riskrem og raud saus. Det er ingen løyndom at det er favorittdesserten min, og på arbeid var det moltekrem til dessert, så eg vart kjempeglad over at jula vart redda av ein god kollega.

Hunden fekk òg julegåve som han opna heilt sjølv:

Fyrste juledag vart det (tradisjonen tru) stoooor frukost/lunch/middag:

Definitivt nok mat til tre personar!

Og litt seinare på ettermiddagen vart det tur i vakkert, men langt frå vinterleg, ver:

Ha ei fortsatt fin jul alle saman!

Klokka er snart eitt på julaften, på TV syner dei “Reisen til julestjernen”, og her sit eg og skal på arbeid om omlag to timar

. Tre av ungane drog til sine respektive foreldre i går, og for litt sidan køyrde Tor Inge og Hulda til venninna mi Anita for å feira kvelden i lag med ho og ungane

.

Eg gler meg til eg er ferdig på jobb i kveld, for under treet ligg gåver som vi skal opna når eg kjem heim og dei andre to kjem frå Mære.

Ha ein flott julekveld alle saman!

Det har vorte lite blogging desse dagane. Denne veka er den veka i turnusen min eg arbeider mest, og det passar eigentleg dårleg siste veke før jul … Likevel rekk eg litt anna òg; i går var eg på julelunch på jobben, og i dag har eg endeleg vore ein tur til frisøren att. Snakk om luksus! Der sat eg med hovudet fullt av hårfarge og drakk kaffi og las vekeblad medan resten av verda stressa rundt på utsida… Trur eg vil ha frisørtime så nært jul neste år òg.

I går var den store sendedagen for oss som må sende gåver rundt i landet

. Men kva gjer du når du får så mykje tomrom i eska som dette:

Jo, du prisar deg lykkeleg for at mottakarane har sagt at dei gjerne vil arve kle, og fyller opp tomrommet med noko av dette:

Håpar mottakarane ikkje synast det er for mykje styr å motta slikt midt i julestria.

Hemmeleg ven-gåve vart òg sendt i går

. Gler meg til å sjå kva min hemmelege ven synast om pakka ho får!

I dag har vi vore i barnehagen til Luciafeiring. Verdas finaste stjernegut er han som ser rett i kamera her:

Vi fekk gløgg, pepparnøtter og lussekatter, og det var rett så triveleg!

We’ve been celebrating St. Lucy’s day in kindergarden. My son is the one that stares straight in the camera in the first picture.

Wonder what St. Lucy’s day is? Read the wikipedia explanation.

Hege has translated the song the children sing when they come dressed in white with candles. You can find it here. Thanks Hege, great job!

Mamma hadde ein fin tradisjon som er god å minnast no når ho er borte: Ho brukte å senda eit adventsdikt og eit kalenderljos til oss ungane før 1. desember kvart år

. Som oftast skreiv ho adventsdikta sjølv, og det er eitt av desse eg ynskjer å dela med dykk. Eg håpar de vil lika det, men hugs; spør om lov før du brukar det sjølv.

Barnet

Han går der
og feier i stallen
må finne litt ro
for sitt sinn.

For slekt er kommet
fra fjern og nær
og alle er gjestfritt
bedt inn.

“Alt folket” skulle jo telles
slik lød keiserens ord
og var en, som han,
av Davids ætt
fikk en dele sitt
hus og sitt bord.

Kvinnene styrer og steller
så alt er såre vel
Selv måtte han ut
det er noe som hender
han vet ikke hva
bare noe han kjenner
han venter på noe i kveld.

Da ser han ute i gata
et par som sårt trenger ly,
og han vet godt
at i tider som nå
er det trengsel i Davids by

Han skynder seg ut
og ber dem
inn i sin lune stall
så får kvinnene komme
med kluter og vann,
og slikt som er kvinners kall.

For her skal det fødes
et barn i natt
det kan han da tydelig se
og med tepper og halm
gjør de leiet i stand
der hun synker
takknemlig ned.

Så sitter han ute og sanser
nattens åndedrag.
En stjerne lyser om stallen
nesten som om det var dag.

Han bader ansikter i dens glans
og føler at noe skjer;
naturen venter sammen med ham
det er som om jorden ber – - -.

Men underligst er det med barnet,
som ligger så trygt hos sin mor

.
Da det løfter blikket og ser på ham
blir han fylt av en glede – så stor!

Hans øyne ser,
hans hjerte vet,
men selv fatter
han ingen ting.

- Et barn – og all
denne kjærlighet
som varmer
alle omkring ?

Og øynene følger ham
hvor han går
til sist inn i
drømmenes land.

Der ser han at barnet
smilende står
med stjerneglans
i sitt mørke hår,
og varmer den
hele verden
med sin lille, mektige hånd.

Denne helga feira vi Linn-T. sin bursdag på laurdag, med kaker,is og brus og masse gjestar. Kjempehyggeleg!

Sundag var vi på “Jul igjen” på Stiklestad, der vi skulle møte bror Ketil med familie, men lagnaden var visst ikkje på vår side denne gongen. Vi venta og venta og venta på telefon frå Ketil, men neidå. Til sist sendte eg ei melding og fekk svar. Det viste seg at Ketil hadde ringt og ringt og ringt SEKS gongar, men diverre hadde han ringt til hustelefonen vår. Sukk!!! Trur dette vart like trist for oss alle, men kanskje er vi heldigare neste år? Då trur eg vi skal avtala eit “treffpunkt” og eit klokkeslett, slik at vi slepp misforståingar. Men likevel; det vart ein fin dag på Stiklestad. Stemningsfullt og vakkert. (Men fotoapparatet låg att heime!)