Tankar ved eit tastatur

I andre bloggar har eg lese om ulike vårteikn, og sjølv presenterte eg jo syklande ungar allereie i februar, men no etter påske dukka det sikraste vårteiknet opp …

Når eg skal ut i verda, passerer eg fleire hus på vegen opp til garden vi bur på, og i eitt av desse bur ei dame eg så langt ikkje har veksla eit ord med, men som eg sjølvsagt meiner eg kjenner ut frå det at eg ser ho når eg passerer.

Ho er ein friskus i mine auge. Eg trur ikkje ho har bil, for eg ser ho gjerne syklande med fleire bereposar på sykkelen. Om vinteren er ho ikkje så synleg, men like etter påske dukka ho opp. Det kan hende ho bur ute frå april til oktober, det ser iallfall slik ut, og når ho byrjar hagearbeidet, veit eg at det er vår. Ho er faktisk ute og brenn bråte klokka åtte om morgonen, og passerer eg seint på kvelden, er ho sanneleg ute då òg. Eg kjenner eg er litt misunneleg,for det ser ut som om ho kosar seg slik med å jobbe ute, og det gjer nok ikkje eg … Men likevel, ho har eitt eller anna ved seg som gjer meg så glad når eg ser ho. Velkomen ut, nabodama! Godt å sjå at du er der!

-Og tenk kor artig det hadde vore viss ho faktisk las bloggen min og skjøna at det var nettopp ho eg prata om. Det hadde vore noko, det!

Tags: Tankar

This entry was posted on Thursday, April 10th, 2008 at 23:24 and is filed under Tankar. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.