Tankar ved eit tastatur

Det er om å gjere å finne på noko å gjere i sommarvarmen, og ungane fann tidtrøyte i såpeboblane.

Bileta er redigerte med Photoscape, som er eit gratis redigeringsprogram.

Dagane går så alt for fort (det er vel alderen …), så eg må ta to bokstavar på ein post. For å gjere det enkelt, let eg det vere eitt ord, samansett av to (leiker 20 spørsmål her no):

N og O står for NaturOpplevingar:

Tur til Marsteinsvola (442 moh). Det var langt og bratt for små føter, men her er vi straks framme:

To fornøgde ungar på toppen:

Ikkje noko å seie på utsikta:

Det var min ABC for to veker. Fleire ABC-tema finn du i ABC-bloggen.

I dag er det plutseleg juni, og eg, Tor Inge og Even tok oss ein tur i skogen. Eg og Tor Inge var der i går òg (i mai! hihi), og prøvde fiskarlukka, og kunne konkludera med at det var fisk i vatnet:

På turen i dag skulle vi undersøka ei myr, og så gå og sjå om det var meir fisk å få. På turen oppover såg vi at det er store sjansar for ein god blåberhaust (eller seinsommar viss det held fram i denne farta!):

Nokre molteblomar fann vi òg:

Det å ha gått heilt til Inderøy, er jo noko å skryta av:

Even skal prøve å fiska:

Det vart ikkje langvarig, for han fekk vondt i ei arm av det. Dessutan var det vel meir spennande med alt ein kan leike med ute i sko og mark!

Men Mor fekk lønn for strevet i dag og:

Gjett om eg er kry?! (Og gjett om Tor Inge er misunneleg?)

Då vi kom heim, vart fisken vendt i mjøl, salt og pepar, og steika i panna:

Og den som åt det (med eigenkomponert rømme og ketchup-dipp), var Even:

Eg reknar med det vert fleire turar i sommar, for mannen kan vel ikkje la meg ha fiskerekorden i vatnet.

M er Min bokstav, så M er for Monica!

Av alle bileta eg har, er det få av meg, og årsaka er jo logisk; det er som oftast eg som held kameraet. Og viss eg skal halda kameraet og bli fotografert, blir ikkje resultatet så veldig bra, då blir det slik:

Meeeen, no er ikkje eg så veldig glad i å bli fotografert lenger, det kan henda eg har fått overdose, for då eg var lita vart eg fotografert MASSE, og desse bileta har pappa digitalisert så no er dei tilgjengelege med berre eit par tastetrykk. Kjempeartig!

Eg likar eigentleg best bileta frå eg var lita. Men kanhenda vil eg like dei som er nyare òg, når eg får 25-30 år på meg?

Fleire ord og bilete i Abc-tema-bloggen!