Det er berre å ringe!
“Det er bare å ringe, jeg stiller!” heiter ei gruppe eg har meldt meg inn i på Facebook.
Gruppa vart starta som ei støttegruppe for ein barneskuleelev på Løvas skule i Bergen som vart utsett for overgrep av medelevane sine.
Eg vel å skriv at han vart utsett for overgrep, for det som hendte var at han vart banka opp av ein gut medan medelevar sto rundt og håna, lo og til og med filma det som hendte. Og for å gjere det fullkome, lasta dei opp filmen til facebook etterpå.
Eg er stum, kvalm og full av avmakt. Eg har vald å ikkje sjå mobbevideoen, for skildringane av det som foregår er meir enn nok for meg. Korleis er det ikkje då for deg, som ikkje berre såg, men var den det gjekk ut over? Eg håpar at eg har oppseda ungane mine til å bli menneske som ikkje står og ser på at nokon gjer slikt mot andre. Eg vågar ikkje tenkje tanken på at ungane mine er den som slår eller blir slått, det er ille nok å stå rundt!
Kjære ungar, både mine eigne og andre sine; ikkje la nokon gjere slikt mot andre! Skaff hjelp, det er det som er det ansvarlege å gjere. Sei frå heime eller på skulen dersom du veit at slikt hender der du er. Vi vaksne veit ikkje ein brøkdel av det som hender i laupet av ein skuledag, det er det berre de som kan fortelja oss. Ikkje alle episodar hamnar på facebook og blir fanga opp, så vi er heilt avhengige av vitne som dykk. Å handsama nokon slik er faktisk eit lovbrot, det er kriminelt. Men det er òg eit lovbrot å vita om det og ikkje seie noko.
Journalist Bjørn O. Mørch Larsen i Bergensavisa har skrive eit nydeleg ope brev til guten. Det er verdt å lesa.
- Postar som kanskje liknar:
- Hrmpf!
- Dagen derpå
- Migrene
- Laurdagsgrynt
- Sorgreaksjon som diagnose?
June 3rd, 2010 at 03:45
Denne saken gikk veldig inn på meg, og jeg så videoen og ble kvalm. Håper støtteerklæringene gjør at gutten ser at det er mange som bryr seg på forskjellig vis, og at det absolutt ikke skal være sånn!