Tankar ved eit tastatur

I dag var det Even sin tur til å laga middag, og vi vart samde om at han kunne laga fiskekaker (med litt hjelp).

Eg brukar denne oppskrifta frå tante Gunvor (Norum) si oppskriftsbok:
Som de ser, tilrår tante ei matmølle, men det har eg ikkje, så her vert det gjort litt mindre enkelt, men likevel lett nok.

Det fyrste me gjer er å finna ut kor mykje fisk vi har.
Vi har eitt kilo, og må med andre ord dobla oppskrifta. Fin matematikktrening for ein liten gut!

Så køyrer vi fisken gjennom kverna på kjøkkenmaskina to gongar.

Og så blandar vi inn dei andre ingrediensane (eller “indegriensan” som Even seier):

Når eg har i egg, brukar eg ein vanleg handmiksar til å blanda alt godt saman.

Så er det berre steikinga att:

Kokken er ganske fornøgd med seg sjølv. Og det med god grunn!

Even var litt uheldig på turdagen denne veka. Han hadde med seg ein youghurt og eit eple til mat, og hadde visst gleda seg på det. Men kva hender? Youghurtboksen hadde gått i stykker (nede i sekken, så klart!), og epla han då fann ut at han skulle trøysta seg med, var gamal med brune flekkar … Det einaste positive då, var at han heldigvis hadde med seg kakao!

Desse triste hendingane fekk meg (i desse Knutsen&Ludvigsen-tider) naturleg nok til å tenkje på ein av mine favorittmelodiar frå barndomen:

Hulda og Even går på Tae Kwon Do, og dei stortrivast med sporten.

Slik såg dei ut då dei graderte seg til gult belte i haust:

No trener dei hardt før neste gradering!

Eg har lite å seie og å syna fram på bloggen for tida, men slik er det ofte om sommaren (det tyder vel på at ein faktisk har eit meir innhaldsrikt liv på denne tida, kanskje …). Men akkurat no, har eg faktisk noko å dela, og det er at ungane har vore til frisøren. Hulda har stussa litt på silkehåret, så der vart det ingen stor skilnad, men Even ville ha ein ny frisyre, og han vart skikkeleg tøff, spør du meg:

Til og med rottehalen er blå! Fargen er spraya på, og vaskast ganske lett ut, så det store ønsket no er å ha fargespray heime!

Elles er eg ferdig med storparten av ferien min, så eg er attende på jobb. Det er ikkje så verst å vere der heller!

Håpar alle har ein flott sommar, anten det er ferie eller arbeid på timeplanen!

Det er om å gjere å finne på noko å gjere i sommarvarmen, og ungane fann tidtrøyte i såpeboblane.

Bileta er redigerte med Photoscape, som er eit gratis redigeringsprogram.

Så er denne 17. mai så godt som over. Dagen har vore flott, frå start til slutt, med barnetog på Verdalsøra, is på skulen og lite folketog mellom Leklemsåsen og Soltun før middag der (nydelege kjøttkaker!). Det einaste vi sakna var dei “obligatoriske” leikane på Soltun, men ein kan vel ikkje få alt alltid?

Etter at vi hadde vore på Soltun, drog vi heim for kaffe og kake, og etter middagskvil for oss vaksne, måtte vi sanneleg varma opp grillmaten frå i går og eta enno litt meir.

Hulda har sett is-spiserekord med 10(!) is, ein for kvart år ho er.

Håpar alle andre har hatt ei like flott feiring av nasjonaldagen som det vi har hatt!

Her er glimt frå dagen:

Snart skal mor sjølv sjå Back på tv, og i morgon er det ein ny arbeidsdag. Håpar eg rekk å hiva med på ABC i ord og bilete før det vert for seint. Skal berre spekulera ut ein fin K fyrst.

Har du sett slikt; her sit eg og skal (liksom) skriva ein rapport som eksamensoppgåve i vegleiingspedagogikk, og aldri før har det vel vore meir spennande med alt mogleg anna som eg inn på nett; ordspel, fjesboka, ravelry, adressa, Itunes … Eg gjer all slags dill som eg slett ikkje treng å halda på med, men oppgåve skriv eg ikkje. *sukk*

Vel, når eg fyrst er i gang med å gjere ting eg ikkje burde gjere, kan eg syna fram eit par bilete eg synast er så kule. Eg skulle på kveldsvakt førre måndag, og same dag var Even invitert i “jungelbursdag”. I og med at eg ikkje kunne vere tilstades, spurte eg jentene (Hulda og Linn) om dei kunne tenke seg å hjelpa Even så han vart ein ordentleg tiger. Og det gjorde dei!

Dei tok eit hårband og “trylla” det om til tigerøyre, og sanneleg kan dei ansiktsmale òg. Sjå for ein flott tiger:

Kul, ja?

Når ABC-dag og fyrste mai var samanfallande, var dagens bokstav grei!

I for Internasjonalen:

Opp, alle jordens bundne trelle!

Opp, I som sulten knuget har.

Nu drønner det av rettens velde:

Til siste kamp der gjøres klar.

Alt det gamle vi med jorden jevner,

Opp, slaver, nu til frihet frem!

Vi intet var, men alt nu evner

Til rydning for vårt samfunns hjem.

Så samles vi på valen,

Seiren vet vi at vi får.

Og Internasjonalen

Skal få sin folkevår!

Arbeider, bonde, våre hære

De største er som stevner frem.

Vårt arvelodd skal jorden være,

Vi sammen bygge vil vårt hjem.

Som av rovdyr er vårt blod blitt suget,

Men endelig slår vi dem ned.

Og mørket, som så tungt oss knuget,

Gir plass for solens lys og fred.

Så samles vi på valen,

Seiren vet vi at vi får.

Og Internasjonalen

Skal få sin folkevår!

Hulda og Even var rimeleg stolte då dei var med på å bera fram fanen til “Verkstedklubben Aker” i fyrste mai-toget på Verdal i dag. Og mammaen var òg rimeleg stolt, skal eg seie.

Fleire ord og bilete på I finnast her!

Min E står for min herlege son Even:

31. desember 2002 kom han til verda, tre dagar på “overtid”. 3160 gram og 48 cm var den lille mannen då han fann det for godt å koma ut av magen.

Påska 2004:

Hausten 2005:

Våren 2006. Vi var i konfirmasjon, og Even fann den einaste søledammen som var i nærleiken:

1. mai 2007 som plakatbærar:

Og så, hausten 2008 var småbarnstida over. Even har sin fyrste skuledag:

Mammaen fekk seg ei herleg lita mimrestund med å sjå igjennom alle bileta av det kjæraste eg har på E.

Fleire ord og bilete på E finn du i Petunia sin blogg!

Eg kjenner det går mot vår! Dagane er lengre og lysare, men no kan eg nyta snøen. Eg veit den ikkje vert her for alltid. Det sildrar frå takrennene, og eg har sett bar asfalt fleire stader. (Jaaada, eg veit det nok kjem meir snø, men akkurat NUH er det vår!)

Eg tok bilete gjennom vindauget et dag snøen var kram (eg ville ikkje forstyrra dei som var ute):

Hulda laga snømannen, og Even hjalp til med pynting. Vart det ikkje ein staut kar?

Det fekk meg til å synge denne visa av Alf Prøysen:

Kom skal du se på kjæresten din
Bustebartepinn, Bustebartepinn
Du titter ut og han titter inn
Bustebartepinn i snøen

Syns du’kke han er sveisen og pen
Bustebartepinn, Bustebartepinn
I morra så kan du gifte deg me’n
Bustebartepinn i snøen

Uvisst å si hvor lenge du har’n
Bustebartepinn, Bustebartepinn
I morra så kommer sola og tar’n
Bustebartepinn i snøen.

Og den visa fekk Even til å fortella historia om den grøne votten. Du veit, den som forsvann og var både heimen til musa og hjarte i snømannen.

Ha ei god helg, alle saman! Eg skal arbeide laurdag kveld og søndag morgon. Men akkurat no, er det lenge til!